C) BABA

1) Erkek; ben bir müslümanım, İslam’ a göre sorumluluklarım var demeli.

a) Evine ve ailesine vefakâr olmalı,

b) Öyle olgun, öyle cana yakın ve öyle ciddi olmalı ki buna karşı eşi de böyle bir ikinci insan olamaz diye sevgi ve saygı duymalı,

c) Bir gün olsun eşine pişmanlık çektirmemeli, eşine ah çocuklar belimi büküyor, çaresizim dedirtmemeli,

d) Aksine eşinin her gün dua edeceği bir insanlık örneği göstermeli,

e) Evine bağlı olmalı ve güven vermeli,

f) Adi işlere ve gayri meşru bir yaşantı içine girmemeli, çünkü sadakatsizlik gözden düşürdüğü gibi merhameti de azaltır, sevgi ve merhamet azaldıkça huzuru da azalır ve aile bağları kopar ve sonuç yılan zehrinden de daha acı olabilir.

 

2) Baba; sahip çıkma ve veli olma bilinci ile

      a) Mutluluk semasının adeta güneşidir,

      b) Dürüstlüğün ve korumanın sembolüdür,

      c) Evde geçimden ve disiplinden sorumluluğu olduğunu unutmamalı ve büyük düşünmeli,

      d) Evde korkutucu değil gerekli bilgiler için eğitici olmalı,

      e) Dünya ve ahiret saadeti için bir rol almalı ve tasa çekmeli,

      f) Evdekiler ile alay etmemeli, onları küçük düşürmemeli,

      g) Ayıp araştırmayan aksine eksikleri gideren bir yapı oluşturmalı,

      h) Evde otoritesini bilgi ve sevgi üzerine kurmalı,

      ı) Gücü yettiğince ev ihtiyaçlarını söyletmeden almalı,

      i) Acizlik ve bezginlik göstermemelidir.

 

3) Babanın imkân ve şartlarını çocuklar;

      a) İyi değerlendirebilmeli,

      b) Gücü üstünde kesinlikle sorumluluk beklenmemelidir.

 

4) Aslında bu rol ya baba olunca veya baba ölünce anlaşılmaktadır.

 

5) Babayı küçümsemek veya olur-olmaz eleştirmek toplum bağlarını yaralar. Bu nedenle baba da kendine yakışmayan işleri yapmamalıdır. Örneğin misafirine hizmet ve hürmet edeceğim diye çocuklarını fazla zorlamamalı yoksa çocuklar babadan da misafirden de nefret edebilirler.

 

6) Ebeveynler;

      a) Önce büyüklerine sonra birbirlerine davranışları ile çocuklarına örnek olmalı,

      b) Sevgide, eğitim-öğretimde, gerekli harcamalarda ve mirasta adaletsizlik yaparak çocukları hem kendilerine, hem de kardeşlerine düşman etmemeli,

      c) İslam’ ın kendilerine verdiği hakları çocuklar üzerinde (helal olmayan isteklerle şunu bunu yapmazsan hakkımı helal etmem, evlatlıktan atarım vs. ile) baskı unsuru olarak kullanmamalı aksine sevgisiz bir saygı beklemekten daha çok saygılarını kazanmaya çalışmalıdırlar.

      d) Öldükleri zaman lanet okunan değil, hayırla anılan ve içtenlikle dua edilen birileri olabilmelidirler.

 

      Sonuç olarak; baba klasik bir baba olarak kalmamalı, gelişmiş bir baba olmalıdır. Bunun için çocuklarına karşı koşulsuz bir sevgi göstermelidir. Göstermelik işlerle değil gereken işlerle uğraşmalı, sevgi ve sıcaklığı, coşkuyu, birlikteliği, özgürlüğü, barışı, mutlulukları, sorumluluğu, güven ve yardımlaşmayı aile ve akraba arasında sürdürerek ailesini ve akrabalarını geliştirerek örnek baba ve aile olmalı, özellikle ailesine sevgi dolu yaklaşım ve ardından duaları ile iki dünyada mutluluk ve şeref kazandırmaya çalışmalıdır.

Diğer yönden baba yaşlandıkça hem dostlarını hem gelirini ikiye katlamalıdır. Yoksa öz diyarında azınlık gibi yaşayıp azınlık gibi ölmeye mahkûm olabilir.